Bir kaç hafta önce gece gece kanallarda geziyorum ;bir belgesel kanalında hayvanların duyguları olduğunu düşündüklerini ve bunun üzerine küçük hikayeler anlatmaya başkadılar ..
Bir bilim adamı misali hipotez oluşturup kanıtlar sunuyolar dı ki'katledilmiş bir fil ailesinden bansetmeye başladılar..
Hep bir belgesel sever olmuş uykum gelene kadar izlemiş ve duyumlarım üzerine "hayvan" diye adlandırılmış varlıklara birer "bebek"gibi görmek kanımca en mantıklı isimdi benim gibi duygu yüklü biri için ama bir jeolok olmadığımdan ötürü bunu kanıtkamaya çalışsamda başarılı olamamıştım..
Nutkum tutuldu hikaye sonunda hıçkıra hıçkıra ağladım bir fil kadar olamayıp bu kadar aciz olduğum için!
Sırf dişleri için katledilen bir fil topluluğu üç dört fil kalır geriye koruma altına alınırlar ve özel bir yere getirirler insanlardan o kadar nefret etmiş ve korkmuşlar ki onları korumaya çalışanlara saldırmışlar zamanla ehlilelmişler ama aralarında bir tek fil hiç sakinleşmemiş bir genç asistanla daha önce hiç filerle ilgilenmemiş ilerlemiş yaşıyla onların yanında cadır kurup ona dünyanın en güzel sevgisini vermiş.Yine katledilmiş bir kolaniden geriye kalan yavru tek fil ile baş edilemeyince bu yaşlı adam aranır ve diğer fillerin yanına getirilir Günler içinde çok güzel bir şey olur o hırçın fil yavru file kol kanat gerip öyle güzel ilgilenir ki hiç bir hırcınlık ve asabilik kalmamıştır.Yaşlı adam kanser olmuş ve yerini asistanına bırakır arada yanlarına gelip onlarla ilgilenir ama bir sabah adam yattığı hastahanede vefar eder cenazesi İçin herkes toplanır mezarlıkta tam defnedilicek herkes konuşmuş her şey yapılmış filler görünür yolun ilerisinde herkes şoka girer 12 saatlik yolu yürüyerek gelmiş bir fil topluluğu defni izlerler bir gün mezarın başında beklerler en dahasıda her sene aynı gün yaşlı adamın evine gidip karısını izliyolar ve geri dönüyolarmış diğer gün.
Ağlanılmayacak yada kendimdeki eksiği aramamı sağlamıcak gibi değildi bence.
Kendimden ve kalbimdeki utandım!
O kadar bencil bir hal almışız ki fillerden öğrenmek lazım insanlığı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder