Hayatım boyunca olduğumdan büyükmüş gibi davrarak yaşadım.
Bu yüzden her şeyi gözümde herkesten fazla büyüttüm yaşarken zamanı gelincede o kadar küçük geldiki üstüne konuşmak bile anlamsızdı hep benim içim.
Bazen soruyolar neden yazmaya bu bağlılığın diye hiç nedenini söyliyemiyorum.Oysaki yazarken her şeyin yönetmeni ben her şeyi zamanında yerinde hatta olduğından az çocuksu yaşatırım.
Ailem ve eski öğretmenlerim hep yazar olucam dedin inşallah olursun dediler kimse niye yada neden demedi!
Bir şeyler yazmaya yeteneği olan yada yazan herkesin hasta olduğunu düşünüyorum. Ben dahil.
Hepimisin içsel şizofreni tanısı konulmalı cünkü o kadar farklı kişilikleri yaşatıyolar ki içlerinde çok başka bir dünya içindeki binlerce insanı saçıyorsun yazıyorsun çiziyorsun gerçekmişcesine.
Şizofren teşhisi konulmuş hayatımı kısmen paylaştığım biri var gözlemlerim sonucu onlar yazmak yerine o kişilerle yaşamayı tercih etmiş durumdalar ki bu duruma bence dış şizofren denmeli.
Anlıyacağınız şunu demeye çalışıyorum normal insan diye bir şey olsaydı hiç bir şeyin tadı olmazdı.İnsanlar doğduklarında hep aynı oluyorlar onları kişiselleştiren ve farklılıt yaratan şey yaşadıkları koşullar ve kişiler.
Her bebek ağlar altına yapar yer hiç bir kişilik yada davranış analizi yüklenmez niye çünkü sadece insanlardır.
5 yaşındaki bir çocuğa yaşıtlarındaki insan oluşumundan fazla şey yüklersen misal 15 yaşındaki gibi davranıp ona doğrusu bu dersen o 15 olur.
Bir gün çocuğum olduğunda ona hangi insan vasfına göre yetiştiririm bilenem ama bazen olduğumdan çocuk olsaydım demiyor değilim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder