İçselleştirdiğimiz dünyalar çok farklı.Hep farklı bir yerden geldiğime inandım .Herkesin geldiği farklı bir yer var bu dünyada.Zorla ağlaya ağlaya tutuluyor gibiyiz.Herkesin mutluluk acı secimi başka.Herkesin kendine özgürlüğü.
Ne tutsaklar mahkümlar zincirlenmiş hepimizden özgür.Ne giyotin indirilmişler var kahkahalarla kanlarıyla özgürlüklerini ilan eden.
Herkesin herkesin hayatına saygısı olmalıyken.İnsanlar o kadar alışmışlar ki mahşer gününe yaklaşmaya saygı gibi güzel bir şeyi günden güne yitiriyorlar.Zor zamanlar geçiriyorum bir kaç haftadır öyle zor ki içimde tüm zorluklarım içsel dünyevi ama bünyemde ruhuma ruhuma dokunuyor.Hıçkırıklarımın niğdalarıma hasreti yüreğimin Susman için çırpınışları yoruyor beni.Müzik var nota var kalem kağıt var siz varsınız en önemlisi tanımadan içsel dünyama davetlilerim.Beynimdeki dünya çok çılgın olduğundan olsa gerek en içten samimi doslarsınız beni ben olarak dinleyen.
Hiç bir zaman en yakınlarımı samimi bulmadım ben ya içimi açıp net olamadığımdan ya da o sevmediğim bakışlardan.Whattpad in bana kazandırdığı bir gurup var.Bir allahın kuluyla tanışmadım sadece yazışma ses kaydı ama velakin bir başka yakın onlar bana hep öyle oldum zaten yüzyüze değilde yürek yüreğe koyduklarımla mutluyum İçim içimi yiyor uykum var ama uyuyamıyorum .Benim hayat felsefem insanların sıcaklığını hissetmektense başlarının yastıklarımda bıraktığı çukurda mutluluk.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder