Keyfim yok bu ay mevsim geçişlerini severim ama ben ne yaz ne kış insanıyım birde bu ayın bana verdiği bir yokluk hali var.Gündelik hayatının yansıtılanın ardında sakladıkları vardır ya gülerken aslında ağlıyor gibi hissedersin bazen hani veyahut bir son bahar günü ilk balığınız ölmüştür ve o güne benzer bir gün denk gelince serince bir iç çekersin.Bir balığımın öldüğünü misal edin bu ay bundan yaklaşık on sene evvel onun mateminin arkasında saklanıyorum bu ay.İyi bir şey yazmaya elim varmıyor anlıyacağınız.İlkay bu sabah kara kara kokan bir yazı okuyacak her gününüzü toz toprak yapmaktansa bunu yazıp bir daha ki ay tüm neşemle size seslenmek isterim.Bana pembe papuçlar hediye eden adama gelsin bu ay ki tozun toprağın kokusu.Sevgiyle Kalın...
